“We houden van ons zelf vanwege het altijd aanwezige bewustzijn dat de onveranderlijke aard heeft van geluk. Dankzij dit bewustzijn zijn we levend en ervaren we onszelf en de wereld om ons heen. Het is het kostbaarste wat er is. Niemand kan en wil het missen. Om die staat van altijd aanwezig geluk te realiseren moet men het eigen ik, het zelf, leren kennen.”

“Aan je zijn, het feit dat je er bent, kun je onmogelijk twijfelen want dat zijn was er al vóór je twijfel. Bewustzijn is er al vóór het besef ik ben, ik besta, verschijnt. Vóór de conceptie was dit zijn, na de geboorte bewustzijn genoemd.”

“Het verschijnen van bewustzijn op zichzelf betekent het begin van een leven én het begrip tijd. Het verdwijnen van bewustzijn betekent het einde van een leven én het begrip tijd. Zonder bewustzijn kan niets bestaan. Het is de waarnemer van verschijnen en verdwijnen. Bevrijd van tijd en ruimte, zoals ik het in mijn boek noem, impliceert het verdwenen zijn van lichaam en geest, het psychosomatische apparaat. Wat blijft is het onpersoonlijke, bewuste zijn, de bron van alles wat is. Dit onbenoembare zijn heeft geen begin en geen einde, is dus oneindig.“